کدام بروکرها پایین‌ترین اسپرد را دارند؟

• بروکر ایکس چیف
• بروکر ارانته
• بروکر اوربکس
• بروکر آمارکتس
• بروکر ای پلنت

اسپرد در معاملات فارکس چیست؟

در معاملات فارکس، اسپرد به تفاوت بین قیمت خرید و قیمت فروش یک جفت ارز اشاره دارد. قیمت پیشنهادی خرید (Bid)، قیمتی است که می‌توانید ارز را بفروشید، در حالی که قیمت پیشنهادی فروش (Ask)، قیمتی است که می‌توانید آن را خریداری کنید. این تفاوت نشان‌دهنده کارمزد بروکر برای اجرای معامله است.

به عنوان مثال، اگر جفت ارز EURUSD با قیمت پیشنهادی خرید 1.1200 و قیمت پیشنهادی فروش 1.1205 نرخ‌گذاری شود، اسپرد 5 پیپ است. معامله‌گران اسپردهای پایین‌تر را ترجیح می‌دهند زیرا هزینه کمتری برای معامله به همراه دارد. اسپردها می‌توانند ثابت یا متغیر باشند و بسته به شرایط بازار مانند نوسانات و نقدینگی، کم یا زیاد شوند. در فارکس، اسپردها یکی از عوامل کلیدی است که معامله‌گران هنگام انتخاب بروکر در نظر می‌گیرند.

اسپرد هنگام معامله چگونه کار می‌کند؟

فرض کنید EURUSD را زمانی که قیمت 1.13000 / 1.13005 است می‌خرید و بروکر شما سفارش خرید شما را در 1.13005 اجرا می‌کند. اگر بخواهید بلافاصله پس از خرید بفروشید و قیمت تغییر نکرده باشد، بروکر شما سفارش فروش شما را در 1.13000 اجرا خواهد کرد. این بدان معناست که شما 0.5 پیپ زیان خواهید کرد. از دیدگاه دیگر، قیمت باید 0.5 پیپ افزایش یابد تا شما بتوانید در معامله به نقطه سر به سر برسید.

بنابراین، اسپرد هزینه انجام معامله در بازارها است. این روشی است که بروکرها و تأمین‌کنندگان نقدینگی برای اجرای سفارشات مشتریان حق‌الزحمه دریافت می‌کنند، اگرچه برخی از بروکرها ممکن است علاوه بر اسپردها، کمیسیون نیز اخذ کنند.

به طور کلی، هر چه اسپرد کمتر (کوچک‌تر) باشد، بهتر است. این به معنای پایین‌تر بودن هزینه‌های معاملاتی شماست. از این رو، معامله‌گران اغلب بروکرهای فارکس با اسپرد خام را ترجیح می‌دهند، زیرا این بروکرها کمترین اسپرد را ارائه می‌دهند. بروکرهای اسپرد خام، اسپردهای اعلام شده خود را افزایش نمی‌دهند، بلکه همان اسپردهایی را ارائه می‌دهند که از منابع تأمین نقدینگی خود دریافت می‌کنند. این بروکرها معمولاً به جای افزایش اسپرد، کمیسیون را به عنوان کارمزد واقعی معامله دریافت می‌کنند.

چه چیزی اسپردهای فارکس را تعیین می‌کند؟

نقدینگی – چقدر از دارایی در حال حاضر برای خرید و فروش در بازار موجود است – بزرگترین عامل تعیین‌کننده اسپردهای فارکس است.

• نقدینگی بر توانایی فعالان بازار برای ورود و خروج از موقعیت‌های معاملاتی تأثیر می‌گذارد. این برای سرمایه‌گذاران نهادی که با حجم‌های بزرگ معامله می‌کنند بسیار مهم است.
• زمانی که نقدینگی فراوان است و عمق بازار زیاد است، بروکرها رقابتی‌ترین قیمت‌ها را ارائه می‌دهند و شما اسپردهای خرید و فروش بسیار کم را خواهید دید.
• اگر شرایط بازار نامطلوب باشد، خریداران و فروشندگان به دنبال تخفیف‌ها / اضافه قیمت‌های بیشتری نسبت به ‘قیمت عادلانه’ خواهند بود که منجر به ایجاد اسپردهای بزرگتر می‌شود.
• برخی از جفت ارزهای فارکس نسبت به دیگر جفت ارزها معاملات فعال‌تری دارند و این بر اسپردهای آنها تأثیر می‌گذارد. جفت ارزهای دلار آمریکا بیشترین نقدینگی را دارند و EURUSD معمولاً پرنقدینگی‌ترین جفت ارز فارکس است، بنابراین معمولاً کمترین اسپرد را در فارکس دارد. در مقایسه، GBP/JPY به عنوان مثال، معمولاً اسپرد به مراتب بالاتری خواهد داشت.
• اگرچه فارکس 24 ساعت شبانه‌روز و 5 روز هفته معامله می‌شود، اما ساعاتی از روز وجود دارد که نسبت به دیگر ساعات نقدینگی بیشتری دارند. به عنوان مثال، همپوشانی سشن‌های لندن و نیویورک، که از زمان باز شدن سشن نیویورک شروع می‌شود و شامل بعد از ظهر اروپا می‌شود، پرنقدینگی‌ترین زمان روز است و کمترین میانگین اسپردهای فارکس را بر اساس زمان روز دارد. همچنین در این زمان، بیشترین حرکت قیمت در جفت ارزهای اصلی فارکس رخ می‌دهد.
•  بازارها قبل از اعلام‌ خبرهای مهم، مانند انتشار داده‌های اقتصادی، کم‌حجم معامله می‌شوند و در نتیجه اسپردها در این زمان‌ها افزایش می‌یابند.

به یاد داشته باشید، فارکس یک بازار “خارج از بورس” است و از طریق یک بورس متمرکز معامله نمی‌شود. هر بروکر به طور مستقل برای مشتریان خود به نقدینگی دسترسی پیدا می‌کند. بروکری با دسترسی گسترده‌تر و سریع‌تر به نقدینگی باید بتواند اسپردهای بهتر، کمتر یا حتی اسپردهای خام (بدون کارمزد اضافی) ارائه دهد.

چگونه حرکات اسپرد را محاسبه کنیم؟

محاسبه اسپرد نسبتاً ساده است و تنها کاری که باید انجام دهید این است که قیمت فروش را از قیمت خرید کم کنید. برای نمایش، فرض کنیم که ما به جفت‌ارز EURUSD نگاه می‌کنیم و قیمت فروش آن 1.07977 و قیمت خرید 1.07983 است. بنابراین، باید محاسبه زیر را انجام دهیم:

۱٫۰۷۹۸۳ – ۱٫۰۷۹۷۷ = ۰٫۰۰۰۰۶

عدد حاصل اسپرد است، در حالی که پیپ‌ها توسط رقم چهارم بعد از اعشار نمایش داده می‌شوند. بنابراین، اسپرد جفت‌ارز EURUSD در مثال بالا 0.6 پیپ است. توجه داشته باشید که اگرچه برای اکثر جفت‌ارزها، پیپ بر اساس رقم چهارم است، برای برخی جفت‌ارزها رقم دوم اهمیت دارد.

همچنین باید تأکید کنیم که بروکر شما اسپرد فعلی را نمایش خواهد داد. بنابراین، پس از درک نحوه محاسبه اسپرد، دیگر نیازی نیست هر بار که می‌خواهید معامله‌ای انجام دهید، این محاسبه را خودتان انجام دهید.

معامله‌گران چگونه می‌توانند از اسپردهای پایین‌تر بهره‌مند شوند؟

1. چندین اقدام وجود دارد که می‌توان برای معامله با اسپردهای پایین‌تر انجام داد. اولین مورد این است که به سادگی بروکری را انتخاب کنید که اسپردهای استاندارد آن نسبت به رقبا نسبتاً پایین باشد.
2. گزینه دیگر استفاده از حساب با اسپرد صفر است. همانطور که می‌توان حدس زد، حساب با اسپرد صفر حسابی است که در آن قیمت‌های خرید و فروش یکسان یا تقریباً یکسان هستند و اجازه می‌دهند اسپردها از 0.0 پیپ شروع شوند و به طور کلی کمتر از 1.0 پیپ باشند. با این حال، چنین حساب‌هایی بدون کارمزد نیستند. در عوض، معامله‌گران معمولاً باید در ازای استفاده از چنین حساب‌هایی کمیسیون پرداخت کنند.
3. همچنین حساب‌های با اسپرد خام وجود دارند که اسپردها در آن‌ها افزایش نمی‌یابند، و کمیسیون‌های آن‌ها معمولاً کمتر از حساب‌های با اسپرد صفر است. این حساب‌ها اغلب اسپردهایی را ارائه می‌دهند که مشابه معاملات با اسپرد صفر، کمتر از 1.0 پیپ هستند.
4. و در آخر، حساب‌های حرفه‌ای وجود دارند. این حساب‌ها برای افرادی در نظر گرفته شده‌اند که معیارهای فعالیت معاملاتی قابل توجه، پورتفوی چشمگیر یا تجربه در بخش مالی شامل معاملات اهرمی را دارا هستند. علاوه بر اسپردهای پایین، حساب‌های حرفه‌ای همچنین مزیت اهرم بالا را ارائه می‌دهند. برای مثال، در حوزه‌های قضایی مانند بریتانیا و استرالیا، اگر شما یک معامله‌گر خرد باشید، نمی‌توانید با اهرم بیش از 1:30 معامله کنید. در مقابل، حساب‌های حرفه‌ای معمولاً اهرم تا 1:500 را ارائه می‌دهند. با این حال، حساب‌های حرفه‌ای معمولاً فاقد محافظت در برابر موجودی منفی هستند، که این نکته‌ای است که باید در نظر داشت.

آیا همیشه بهتر است با حساب‌های با اسپرد صفر معامله کنیم؟

اگرچه یک حساب با اسپرد صفر می‌تواند باعث شود معاملات شما اسپردهای کم یا صفر داشته باشند، اما برخی معایب وجود دارد که قبل از تصمیم‌گیری برای استفاده از چنین حسابی باید در نظر بگیرید.

اول و مهم‌تر از همه، باید به یاد داشته باشید که حساب‌های استاندارد معمولاً یا بدون کمیسیون هستند یا کمیسیون‌های نسبتاً پایینی دارند. از طرف دیگر، حساب‌های با اسپرد صفر معمولاً شامل کمیسیون‌ها و سایر هزینه‌های احتمالی قابل توجه هستند، علاوه بر اینکه حداقل سپرده مورد نیاز برای یک حساب با اسپرد صفر ممکن است بالاتر باشد.

علاوه بر این، بسته به استراتژی معاملاتی شما، کمیسیون‌های ذکر شده ممکن است منجر به هزینه‌هایی شوند که از هزینه‌هایی که در صورت معامله با اسپردهای استاندارد متحمل می‌شدید، بیشتر باشد. در نهایت، باید ذکر کنیم که اغلب، همه ابزارهای مالی ارائه شده توسط یک بروکر در صورت داشتن حساب با اسپرد صفر، اسپردهای پایین یا صفر نخواهند داشت.

کمیسیون‌ها در فارکس

بسته به بروکر و نوع حساب شما، بروکر ممکن است فقط از شما اسپرد دریافت کند، یا ممکن است اسپرد و کمیسیون جداگانه نیز دریافت کند.

کمیسیون‌ها چگونه کار می‌کنند؟

کمیسیون یک هزینه نقدی است که بروکر هر بار که معامله می‌کنید از شما دریافت می‌کند.

بروکرها کمیسیون‌ها را بر اساس حجم معامله شما محاسبه می‌کنند، به عنوان مثال، 7 دلار کمیسیون برای هر لات استاندارد. بروکرها معمولاً کمیسیون اعلامی را به دو قسمت تقسیم می‌کنند: 3.50 دلار برای باز کردن موقعیت و 3.50 دلار برای بستن موقعیت. در این مورد، کمیسیون را به صورت “7 دلار برای هر دور کامل معامله” یا “3.50 دلار برای هر سمت معامله، برای هر لات” خواهید دید.

اسپردهای فارکس در مقابل کمیسیون‌ها – کدام بهتر است؟

ممکن است تصور کنید که عدم دریافت کمیسیون همیشه بهتر است، اما لزوماً اینطور نیست؛ چرا که ممکن است بروکر دیگری که کمیسیون دریافت می‌کند، در مقابل اسپردهای پایین‌تری را برای متعادل کردن هزینه‌ها ارائه دهد.

وقتی یک بروکر کمیسیون دریافت می‌کند، معمولاً این روشی است که از آن طریق درآمد کسب می‌کند، نه از طریق اسپرد. در عوض، بروکر اسپرد “خام” را که مستقیماً از تأمین‌کنندگان نقدینگی خود دریافت می‌کند، به شما می‌دهد. بسته به شرایط معاملاتی، آن اسپرد گاهی اوقات می‌تواند به اندازه 0 پیپ باشد.

پس، کدام بروکرها یا کدام نوع حساب‌ها فقط اسپرد دارند؟ و کدام بروکرها کمیسیون دارند؟ کدام یک بهتر است؟ برای پاسخ به این سؤالات، باید به دو روش بسیار متفاوت اجرای معاملات بپردازیم: دسترسی مستقیم به بازار در برابر بازارساز.

نکته کلیدی: برخی بروکرها فقط اسپرد دریافت می‌کنند و برخی کمیسیون جداگانه دریافت می‌کنند. معمولاً تفاوت این است که آیا بروکر به شما دسترسی مستقیم به بازار می‌دهد یا به عنوان بروکر بازارساز عمل می‌کند.

بروکرهای دارای دسترسی مستقیم به بازار (DMA)

بروکرهای دارای دسترسی مستقیم به بازار، سفارشات مشتریان را بدون دخالت میز معاملاتی، به طور مستقیم به تأمین‌کنندگان نقدینگی خود ارسال می‌کنند. به همین دلیل، به آن‌ها بروکر پردازش مستقیم (STP) یا بروکر بدون میز معاملاتی (NDD) نیز می‌گویند. بروکر ECN، نوعی بروکر دارای دسترسی مستقیم به بازار است.

قیمت‌گذاری که از یک بروکر DMA دریافت می‌کنید، مستقیماً از تأمین‌کنندگان نقدینگی بروکر خواهد بود. بروکر برای پوشش هزینه‌های خود، کمیسیون جداگانه‌ای دریافت می‌کند (یا گاهی اسپرد را به مقدار مشخصی افزایش می‌دهد).

از آنجایی که بروکرهای دارای دسترسی مستقیم به بازار هرگز طرف مقابل معاملات مشتریان خود قرار نمی‌گیرند، احتمال دستکاری قیمت تقریباً صفر است. عدم دستکاری قیمت توسط بروکرها، مهم‌ترین دلیلی است که بسیاری از معامله‌گران، بروکرهای دارای دسترسی مستقیم به بازار را ترجیح می‌دهند.

بروکرهای دارای دسترسی مستقیم به بازار هیچ محدودیتی برای معاملات کوتاه‌مدت، معاملات پوشش ریسک، معاملات خبری و غیره ندارند. معامله‌گران همچنین هر حرکت کوچک قیمت را می‌بینند (که بروکرهای بازارساز اغلب آنها را هموارسازی کرده و نمایش نمی‌دهند). به همین دلایل، معامله‌گران کوتاه‌مدت معمولاً بروکرهای دارای دسترسی مستقیم به بازار را ترجیح می‌دهند.

بروکر بازارساز (یا دارای میز معاملاتی) چیست؟

• بازارسازها پلی بین بازار بین‌بانکی و معامله‌گران فارکس ایجاد می‌کنند. به همین دلیل، به آنها «بازارساز» می‌گویند. آنها موقعیت‌های بزرگ را از تأمین‌کنندگان نقدینگی خریداری کرده و در قطعات کوچک‌تر به مشتریان خود می‌فروشند. در اصل، آنها در طرف مقابل معامله قرار می‌گیرند (اگرچه ممکن است بعداً برای خنثی‌سازی بخشی از موقعیت‌های خود، از معاملات پوشش ریسک استفاده کنند). بازارساز این فرآیند را در بخش میز معاملاتی خود انجام می‌دهد و اجرای سفارشات به صورت داخلی صورت می‌گیرد.
• از آنجایی که بازارسازها قیمت‌گذاری و اسپردهای خود را تعیین می‌کنند، می‌توانند نوسانات قیمت و اسپردهای هموارتری ارائه دهند.
• از آنجایی که اجرای معامله در میز معاملاتی داخلی آنها انجام می‌شود، اجرای معاملات آنها می‌تواند سریع‌تر از بروکرهای دارای دسترسی مستقیم به بازار باشد که مرحله اضافی ارسال معاملات مشتریان به تأمین‌کنندگان نقدینگی را دارند. زمان اجرای اضافی معمولاً فقط برای معامله‌گران کوتاه‌مدت مهم است.
• بازارسازها فقط اسپرد دریافت می‌کنند و برخی از معامله‌گران مدیریت هزینه را زمانی که کمیسیون جداگانه‌ای وجود ندارد، آسان‌تر می‌دانند.

نکته کلیدی: بروکرهای دارای دسترسی مستقیم به بازار اسپردهای پایین‌تری نسبت به بروکرهای بازارساز ارائه می‌دهند، اما اغلب برای پوشش هزینه خدمات خود، کمیسیون جداگانه‌ای نیز دریافت می‌کنند. برای مقایسه هزینه کلی معامله بین بروکرها، باید کمیسیون‌ها را نیز در نظر بگیرید.

آیا اسپردهای پایین همیشه بهترین انتخاب هستند؟

• اسپردها (و کمیسیون‌ها) باید عامل اصلی در انتخاب بروکر باشند، اما شما باید کل خدمات ارائه شده توسط بروکر را بررسی کنید و تنها بر هزینه معاملات تمرکز نکنید. یک بروکر خدمات کلی به شما ارائه می‌دهد، نه فقط اجرای معاملات. موارد زیر را در نظر بگیرید. شاید برخی از آنها ارزش پرداخت کمی اسپرد بیشتر را داشته باشند تا خدمات معاملاتی همه‌جانبه بهتری دریافت کنید:
• مقررات. آیا از مرجع نظارتی و اعتبار بروکر راضی هستید؟ آیا وجوه مشتریان در حساب‌های جداگانه و مجزا از عملیات شرکت نگهداری می‌شود؟
• پلتفرم‌های معاملاتی: برخی بروکرها تلاش زیادی برای توسعه پلتفرم‌های معاملاتی و ابزارهای اضافی جهت بهبود تجربه معاملاتی شما انجام داده‌اند.
• فناوری قابل اعتماد برای اجرای معاملات: اجرای معاملات و سرورهای بروکر باید سریع و پایدار باشند.
• سهولت در واریز و برداشت وجوه: ترجیحاً، شما می‌خواهید کمترین هزینه ممکن را برای انتقال پول به حساب و برداشت وجه از حساب‌های بروکر خود بپردازید، و بروکر باید با ارائه گزینه‌های پرداخت متعدد، انتقال پول را برای شما آسان کند.

چرا انتخاب یک بروکر رگوله مهم است؟

انتخاب یک بروکر رگوله بسیار مهم است؛ زیرا آنها علاوه بر نگهداری وجوه شما، معاملات‌تان را نیز اجرا می‌کنند. اگر بروکر به درستی توسط یک نهاد مالی رگوله نشده باشد، ممکن است وجوه شما در معرض خطر قرار گیرد و معاملات‌تان بدون رعایت بهترین شیوه‌ها انجام شود.

انتخاب بروکری که توسط یک نهاد مالی دولتی رگوله می‌شود، سطح بالاتری از ایمنی و امنیت را فراهم می‌کند. با این حال، باید توجه داشت که همه نهادهای رگولاتوری مالی یکسان نیستند. در ارزیابی‌های ما، این نهادها را به سه دسته تقسیم می‌کنیم:

• نهادهای نظارتی سطح 1 از حوزه‌های قضایی مالی با سابقه‌تر هستند و شامل سازمان نظارت مالی بریتانیا (FCA) و کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا (ASIC) می‌شوند.
• نهادهای نظارتی سطح 2 از حوزه‌های قضایی مالی کمتر شناخته شده اما همچنان با استاندارد بالا هستند، مانند سازمان خدمات مالی دبی (DFSA) و سازمان بازارهای مالی نیوزیلند (FMA).
• نهادهای نظارتی سطح 3 معمولاً از کشورهای فراساحلی هستند، مانند کمیسیون خدمات مالی وانواتو (VFSC) و کمیسیون اوراق بهادار باهاماس (SCB).

بسیاری از بروکرها ممکن است در ساختار جهانی خود، شرکت‌هایی داشته باشند که توسط نهادهای رگولاتوری سطح 1، سطح 2 و سطح 3 رگوله شده باشند، اما همزمان ممکن است شرکت‌هایی نیز داشته باشند که اصلاً رگوله نیستند، مانند شرکت‌های ثبت شده در سنت وینسنت و گرنادین‌ها.

با توجه به تجربه شخصی در معامله با بروکرهای مختلف، توصیه می‌کنم برای آرامش خاطر، بررسی کنید که با کدام شرکت حساب معاملاتی باز می‌کنید و این شرکت کجا و چگونه رگوله می‌شود. با این حال، حمایت‌هایی که از سوی نهادهای رگولاتوری در اختیار شما قرار می‌گیرد نیز بسته به حوزه قضایی متفاوت است.

به عنوان مثال، معامله‌گرانی که حسابی را با یک بروکر رگوله شده توسط FCA باز می‌کنند، همچنین واجد شرایط طرح جبران خسارت خدمات مالی (FSCS) هستند که در صورت ورشکستگی بروکر، تا سقف 85,000 پوند را پوشش می‌دهد. کمیسیون اوراق بهادار و بورس قبرس (CySEC) نیز اطمینان حاصل می‌کند که بروکرها عضو صندوق جبران خسارت سرمایه‌گذار باشند که در صورت ورشکستگی تا سقف 20,000 یورو را پوشش می‌دهد.

علاوه بر این، چندین نهاد نظارتی سطح 1 سیاست محافظت در برابر مانده منفی را برای مشتریان خرد بروکر اجرا می‌کنند. و همچنین اطمینان حاصل می‌کنند که وجوه مشتریان از وجوه شرکت جدا نگهداری می‌شود. با این حال، بسیاری از بروکرها سطح 2 و سطح 3 نیز ممکن است این خدمات را ارائه دهند، حتی اگر برای آنها اجباری نباشد، که به نظر من یک امتیاز مثبت است.

من معامله با یک بروکر بدون نظارت را توصیه نمی‌کنم، زیرا در صورتی که تصمیم بگیرند با وجوه شما فرار کنند، هیچ محافظتی وجود ندارد.

هنگام انتخاب بروکر، باید به چه کارمزدهایی توجه کنید؟

در انتخاب بروکر، آگاهی از انواع مختلف کارمزدها اهمیت زیادی دارد. این کارمزدها به دو دسته تقسیم می‌شوند: کارمزدهای معاملاتی و کارمزدهای غیرمعاملاتی.

کارمزدهای معاملاتی هنگام باز کردن، بستن یا نگه داشتن یک معامله دریافت می‌شوند. برخی از رایج‌ترین کارمزدهای معاملاتی عبارتند از اسپرد، کمیسیون و سواپ. اسپرد تفاوت بین قیمت خرید و فروش است که در حالت ایده‌آل باید تا حد امکان پایین باشد. کمیسیون‌ها نیز باید پایین باشند، در حالی که کارمزد سواپ برای نگهداری موقعیت‌های اهرمی شبانه دریافت می‌شود (زیرا شما در واقع از بروکر وام می‌گیرید تا بتوانید موقعیت بزرگتری را کنترل کنید).

بروکرها ممکن است حساب‌هایی با اسپرد صفر اما همراه با کمیسیون، یا حساب‌هایی با اسپرد بالاتر و بدون کمیسیون ارائه دهند. در بررسی‌های ما، اسپرد مرجع برای جفت ارز یورو/دلار در یک حساب معاملاتی بدون کمیسیون، ۱.۰ پیپ در نظر گرفته می‌شود. هر چه کمتر از این مقدار باشد خوب است و هر چه بیشتر باشد زیاد محسوب می‌شود.

برای جفت ارزهای کراس مانند پوند/ین، اسپرد بالای ۵ پیپ را زیاد و زیر ۳ پیپ را کم در نظر می‌گیریم. حساب‌های معاملاتی مبتنی بر کمیسیون نیز دارای اسپرد مرجع برای یورو/دلار با میانگین حدود ۰.۱ پیپ هستند. کمیسیون بالاتر از ۵ دلار به ازای هر ۱۰۰,۰۰۰ واحد ارز معامله شده در هر تراکنش، زیاد محسوب می‌شود، زیرا معیار صنعت حدود ۳.۵۰ دلار است.

کارمزدهای غیرمعاملاتی نیز وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند. این کارمزدها شامل هزینه‌های مدیریت حساب و واریز/برداشت می‌شوند. اکثر بروکرهای خرد صرفاً برای باز نگه داشتن حساب کارمزدی دریافت نمی‌کنند، اما ممکن است در صورت عدم فعالیت در حساب شما برای مدتی، کارمزد عدم فعالیت اعمال کنند. همچنین بررسی کارمزدهای واریز و برداشت اهمیت دارد، زیرا برخی بروکرها ممکن است برای یک یا هر دو گزینه هزینه دریافت کنند.

بهترین نوع حساب‌ها با کمترین اسپرد، چه نوع حساب‌هایی هستند؟

بروکرها می‌توانند انواع مختلفی از حساب‌ها را برای معامله در بازارهای مالی ارائه دهند. معمولاً تفاوت‌ها بر اساس مدل اجرا یا حداقل سپرده است.

انواع مختلف حساب‌های معاملاتی معمولاً شامل موارد زیر می‌شوند:

• پردازش مستقیم (STP). در این روش، سفارش‌ها به طور مستقیم به تأمین‌کننده نقدینگی بروکر ارسال می‌شوند.
• شبکه ارتباطات الکترونیکی (ECN). در این روش، سفارش‌ها با قیمت‌های ارائه‌شده از منابع مختلف نقدینگی مانند بانک‌های سرمایه‌گذاری تطبیق داده می‌شوند.
• دسترسی مستقیم به بازار (DMA). در این روش، مشتریان به طور مستقیم با فعالان بازار بین‌بانکی معامله می‌کنند.

حساب‌های نوع ECN معمولاً بهترین اسپردها را ارائه می‌دهند، اما غالباً مبتنی بر کارمزد هستند؛ پس حتماً این موارد را بررسی کنید. برای اطلاع از نوع اجرای معاملات بروکر و حساب خود، می‌توانید به اسناد حقوقی و شرایط و ضوابط آن مراجعه کنید، زیرا بروکرهای رگوله موظف هستند در مورد این اطلاعات شفاف باشند.

بروکرها ممکن است انواع حساب‌ها را بر اساس حداقل سپرده نیز ارائه دهند. به عنوان مثال، یک حساب استاندارد ممکن است حداقل واریزی ۱۰۰ دلار داشته باشد، در حالی که یک حساب ویژه حداقل واریزی ۵،۰۰۰ دلار را می‌طلبد. بروکرها معمولاً برای افرادی که موجودی حساب بالاتری دارند، اسپردها و کمیسیون‌های کمتر و ابزارهای معاملاتی بیشتری را ارائه می‌دهند.

بررسی تمام انواع حساب‌هایی که یک بروکر ارائه می‌دهد، برای تصمیم‌گیری آگاهانه مهم است. شما می‌توانید انواع مختلف حساب‌ها را با افتتاح یک حساب معاملاتی دمو امتحان کنید تا در یک محیط مجازی و بدون ریسک به معامله و تمرین بپردازید.

بهترین پلتفرم معاملاتی برای استفاده کدام است؟

اکثر بروکرها، استفاده از پلتفرم‌های معاملاتی محبوب متاتریدر ۴، متاتریدر ۵ و سی‌تریدر را ارائه می‌دهند که از طریق دسکتاپ، وب یا موبایل قابل دسترسی هستند. اگرچه پلتفرم دسکتاپ بیشترین امکانات از جمله قابلیت‌های معاملات خودکار را ارائه می‌دهد، مهم است که پلتفرم معاملاتی اختصاصی بروکر را نیز در نظر بگیرید.

پلتفرم اختصاصی بروکر ممکن است امکانات اضافی مانند اخبار لحظه‌ای و ایده‌های معاملاتی را ارائه دهد. مهم است که نیازهای معاملاتی خود را در نظر بگیرید و پلتفرم مناسب را انتخاب کنید. اطلاعات مفید زیادی در مورد متاتریدر ۴، متاتریدر ۵ و سی‌تریدر به صورت آنلاین وجود دارد، اگرچه این پلتفرم‌ها به اندازه پلتفرم اختصاصی بروکر کاربرپسند نیستند.

سایر پلتفرم‌هایی که مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل تریدینگ‌ویو، پروریل‌تایم و سی‌کیو‌جی هستند. تریدینگ‌ویو گزینه خوبی است زیرا تحت وب و کاربرپسند است. پیشنهاد می‌کنم از یک حساب دمو یا دوره آزمایشی استفاده کنید تا ببینید کدام پلتفرم برای شما مناسب است.

بر اساس تجربه شخصی، انتخاب بروکری که دسترسی به چندین پلتفرم معاملاتی را فراهم می‌کند، تصمیم عاقلانه‌ای است. به این ترتیب، اگر یک پلتفرم با مشکلی مواجه شود، می‌توانید بدون هیچ وقفه‌ای از پلتفرم دیگری استفاده کنید.