رگولاتوری در بازار فارکس
یکی از مهمترین معیارهای معامله‌گران هنگام انتخاب بروکر فارکس، وضعیت رگولاتوری آن بروکر و اینکه تحت چه نهاد نظارتی رگوله شده است، می‌باشد. بروکرهای غیرقانونی فارکس، مکان‌های پرریسکی برای سپرده‌گذاری هستند و معامله‌گرانی که این کار را انجام می‌دهند، احتمالاً خواهند فهمید که هیچ راه‌حل مؤثری برای مقابله با ضررهای ناشی از عدم صداقت یا بی‌کفایتی این بروکرها وجود ندارند.
هر معامله‌گر که علاقه‌مند به کار در بازارهای فرابورس OTC مانند بازار فارکس است، باید با درک صحیحی از وضعیت نظارتی در حوزه قضایی منطقه خود (یا جایی که می‌خواهد در آن کار کند) را داشته باشد. بنابراین، اعتبارسنجی‌های لازم قبل از انتخاب یک کارگزار فارکس ضروری است. چراکه این امر به محافظت از منافع شما کمک می‌کند و شما را در مورد افرادی که با آنها تجارت می‌کنید، آگاه می‌سازد.
بد نیست در فرایند جستجوی فرصت‌های موجود در بازار ارز و تعیین لیست بهترین کارگزاران رگوله شده فارکس، نگاهی به نهادهای اصلی نظارتی (رگولاتوری) فارکس و آژانس‌هایی که باید از آنها آگاه باشید داشته باشیم.
فارکس چگونه رگوله می‌شود؟
بازار فارکس بزرگترین بازار مالی در جهان است. با‌این‌حال، برخلاف بازارهای آتی (futures)، سهام (equities) و اختیارات معامله (options)، هیچ مرجع متمرکزی وجود ندارد که مسئول نظارت و تنظیم فعالیت‌های تجاری در این عرصه باشد.
در عوض، نقش تنظیم مقررات (رگولاتوری) معمولاً برعهده سازمانهای خاص در یک کشور یا منطقه است. این سازمان‌ها در بازار فارکس به عنوان نهادهای نظارتی عمل می‌کنند که مجوزها و استانداردهایی را برای شرکت‌های کارگزاری فارکس و سایر بازیگران اصلی در بازار ارز تعیین می‌کنند.
هدف اصلی تنظیم مقررات معاملاتی در فارکس این است که طرفین درگیر به روشی منصفانه و اخلاقی عمل کنند، خصوصاً پیرامون موضوع تعامل با مشتری.
به عنوان بخشی از روند معمول تنظیم مقررات، شرکت‌های دارای مجوز به صورت دوره‌ای مورد بررسی قرار می‌گیرند تا اطمینان حاصل شود که آنها از استانداردهای بالایی که توسط نهاد نظارتی خاص تعیین شده است، برخوردار باشند. این امر می‌تواند شامل ممیزی و سایر اقدامات مرتبط باشد.
جدا از تعیین حداقل سرمایه موردنیاز، کارگزاران برتر رگوله شده در فارکس معمولاً لازم است که حساب جداگانه‌ای برای وجوه مشتریان خود داشته باشند که این وجوه باید از حساب تجاری عملیاتی شرکت تفکیک شود.
هرگونه انحراف از این الزام تخلف محسوب می‌شود و می‌تواند منجر به مجازات‌های پولی، از دست دادن پروانه و حتی تعطیلی اجباری شود. اینگونه تخلفات می‌تواند در حکم یک جرم جدی باشند و مجازات‌های کیفری برای مدیران شرکت کارگزاری نیز در پی داشته باشند.
بروکرهای فارکس معمولاً در شروع کار خود فقط در یک کشور رگوله می‌شوند. رگوله شدن، به خصوص در حوزه‌های قضایی با مقررات رگولاتوری سختگیرانه، اصلاً کار ساده‌ای نیست. بروکرهای جدید معمولاً از یک کشور کار خود را شروع می‌کنند و سپس به دنبال کسب مجوزهای رگولاتوری در کشورهای دیگری که می‌خواهند در آنجا فعالیت کنند، می‌روند. به طور معمول، اگر بروکرهای فارکس بخواهند به طور فعال برای خود بازاریابی کنند، رگوله شدن کار را برای آنها آسان‌تر خواهد کرد، حتی در کشورهایی که بروکر در آنها شعبه‌ای نداشته و ثبت هم نشده است.
برخی از رگولاتورهای شناخته شده فارکس در سطح جهانی عبارتند از FCA در بریتانیا، CySec در قبرس و NFA در ایالات متحده. علاوه بر رگولاتوری فارکس از سوی نهادهای ایجاد شده توسط دولت‌ها، برخی بروکرها عضویت در نهادهای حرفه‌ای و فرامرزی را حائر اهمیت می‌دانند. بروکرهای فعال فارکس در اتحادیه اروپا باید از مقررات MiFID پیروی کنند. MiFID یک رگوله در اتحادیه اروپا است که رگولاتوری هماهنگ برای خدمات سرمایه‌گذاری در 30 کشور عضو منطقه اقتصادی اروپا را تضمین می‌کند.
در صورتی که یک بروکر فارکس رگوله شده باشد، نام رگولاتور مربوطه فارکس باید به طور شفاف در جایی از وبسایت بروکر ذکر شود. اگر اینطور نباشد، باید آدرس دفتر مرکزی بروکر در وبسایت بروکر ذکر شده باشد و اینگونه می‌توان امیدوار بود که بروکر در آن کشور رگوله شده است. اما اگر وبسایت بروکر حتی این اطلاعات را به شما ارائه ندهد، به احتمال خیلی زیاد نشانه عدم رگوله بودن آن بروکر است، بروکرهایی که کاملاً غیرقانونی هستند، معمولاً برای چنین چیزی تبلیغ نمی‌کنند. اگر می‌دانید که بروکر در کدام کشور فعالیت می‌کند، می‌توانید نهاد رگولاتوری مربوطه را پیدا کرده و نام بروکر مورد نظر خود را در وبسایت آن نهاد رگولاتوری جستجو کنید تا ببینید آیا این بروکر در لیست بروکرهای فارکس رگوله شده قرار دارد و یا خیر.
لیست معتبر‌ترین رگولاتوری‌های فارکس
در فهرست زیر، نهادهای رگولاتوری اصلی را که بیشترین ارتباط را با بروکرهای فارکس دارند را معرفی کرده‌ایم:
نحوه بررسی رگوله بروکر فارکس
برای بررسی رگوله بروکر سه مرجله زیر را انجام دهید:
1_ به وبسایت بروکر مد نظرتان بروید
بعد از انتخاب بروکر مد نظرتان، از وبسایت اصلی آن دیدن کنید و به دنبال اطلاعات مربوط به خود بروکر باشید. این اطلاعات ممکن است شامل: شماره مجوز، اسم شرکت، آدرس شرکت و غیره باشد. بیشتر مواقع، رگولاتور و شماره مجوز و نام شرکت را در قسمت پایین وبسایت در بخش سلب مسئولیت و یا پاورقی پیدا می‌کنید. بروکرهای دارای مجوز، معمولا شماره مجوز و نام شرکت خودشان را در وبسایت خود نوشته‌اند. شما باید از این اطلاعات مطمئن باشید، بنابراین اگر نمی‌توانید موارد گفته شده را پیدا کنید، باید دوباره بررسی کنید و از قانونی بودن بروکر اطمینان حاصل کنید.
2_ به وبسایت رگولاتور بروکر مراجعه کنید
در قدم دوم باید شماره مجوز بروکر یا اسم آن را کپی کرده، سپس به وبسایت رسمی رگولاتور یا همان مرجع تنظیم‌کننده بروید و قسمت جستوجو را پیدا کنید. بعد از آن باید اطلاعات خواسته شده را درج نمایید؛ مانند شماره مجوز، نام شرکت و غیره (به این نکته دقت کنید که ممکن است نام وبسایت یا بروکر با نام شرکتی که به آن تعلق دارد، متفاوت باشد)، بنابراین باید مطمئن شوید که اسم شرکت را وارد می‌کنید.
3_ وضعیت شرکت را بررسی کنید
اگر بروکر مد نظر شما دارای مجوز از رگولاتور باشد، باید اطلاعات قانونی مورد نیاز را در قسمت جستوجو پیدا کنید. به غیر از اطلاعات کلی بروکر، شما باید اطلاعات مهم دیگری که مرتبط با شرایط شرکت و مجوز آن است را نیز مشاهده کنید. در صورتی که سوالات بیشتری دارید می‌توانید از طریق ایمیل و یا ارتباط مستقیم از وبسایت، سوالات خود را از رگولاتور بپرسید و یا از خود بروکر درخواست اطلاعات بیشتری داشته باشید.
چگونه یک نهاد نظارتی را برای دریافت مجوز فارکس در سال 2024 انتخاب کنیم؟
ثبت یک بروکر فارکس فرآیند آسانی نیست و به صبر، زمان و بودجه نیاز دارد. با توجه به مقررات قانونی بروکرها، سازمانهای تنظیم‌کننده مقررات موظف به رعایت کلیه ضوابط در خصوص نظارت همه‌جانبه بر فعالیت بروکرها چه قبل و چه پس از اخذ مجوز هستند. برای انتخاب یک سازمان نظارتی قابل اعتماد باید نکات مهمی را بدانید. بیایید با مهمترین آنها شروع کنیم:
تاسیس و تایید شرکت بروکر
برای اخذ مجوز و شروع به ارائه خدمات در بازار فارکس، لازم است با دقت به موضوع ایجاد و تایید یک شرکت بروکر بپردازیم؛ به این ترتیب که باید همه چیز را تا ریزترین جزئیات در نظر گرفت، از طراحی گرفته تا انتخاب یک پلت فرم معاملاتی. برای اینکه معامله‌گران فارکس تجربه‌ای صحیح از معاملات داشته باشند، لازم است بهترین پلتفرم‌های معاملاتی فارکس ادغام شده، طراحی زیبا داشته باشند و از ثبات زیرساختی مناسبی بهره ببرند. این موارد به شرکت کارگزار کمک می‌کند تا بتواند در این بازار پر از منفعت که تمام بروکرها برای ارائه خدمات باکیفیت تلاش می‌کنند، مزیت رقابتی خود را بالا ببرد.
بودجه‌بندی
همانطور که در بالا ذکر شد، ثبت شرکت بروکر فارکس و اخذ مجوز معامله ابزارهای فارکس کار بسیار دشواری است و نیاز به سرمایه‌گذاری کلان دارد. برای اینکه بتوانید مجوز را خریداری کنید، باید مبلغ زیادی را از جمله هزینه‌های بررسی اسناد توسط سازمان نظارتی، پذیرش درخواست، پرداخت هزینه‌های مختلف، ثبت شرکت در یک ارگان خاص، صرف بکنید. قبل از بررسی گرفتن مجوز، لازم است با متخصصان حرفه‌ای شامل وکلا، اقتصاددانان و سایر متخصصان فعال در این زمینه که با تمام جنبه‌های فرآیند صدور مجوز آشنایی دارند، مشورت بکنید.
انتخاب حوزه قضایی برای ثبت‌نام بروکر فارکس
پس از برنامه‌ریزی بودجه و تجزیه و تحلیل تمام جنبه‌های مهم که به صدور مجوز یک شرکت بروکر فارکس کمک می‌کند، زمان تصمیمگیری در مورد حوزه قضایی است که دفتر بروکر در آن قرار خواهد گرفت. از نظر متخصصان صنعت مالی، یک راه حل واحد برای همه یا بهترین راه حل ممکن وجود ندارد. همانطور که پیش از این توضیح داده شد، چهار دسته حوزه قضایی کل سیستم را برای تنظیم و صدور مجوز فعالیت‌های فارکس تشکیل می‌دهند.
هر کدام از این دسته‌ها شامل لیست خاصی از کشورها و سازمانهای نظارتی است که می‌توانند مجوزهایی را برای بروکرهای که دفاترشان در قلمرو آنها واقع شده است، صادر کنند. انتخاب محل ثبت شرکت در درجه اول بستگی به الزاماتی دارد که بر آنها تحمیل می‌شود، همچنین باید هزینه خدماتی که برای به دست آوردن تمام اسناد و مجوزهای لازم برای انجام فعالیت‌های فارکس پرداخت شود، در نظر گرفته بشود.
دسته‌بندی‌های اصلی حوزه‌های قضایی برای مقررات فارکس
مجوز بروکر فارکس با ارزش‌ترین و مهمترین سندی است که اعتبار و ثبات کاری را در امور مربوط به ارائه خدمات بروکر تضمین می‌کند. با این حال و با وجود اینکه این مجوز به صورت جهانی نشانگر اعتبار است، اما دسته‌بندی‌های مختلفی از حوزه‌های قضایی مقررات فارکس وجود دارد که هر کدام تفاوت‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارند.
دسته A (بازار اصلی)
ایالات متحده آمریکا و سوئیس دو حوزه قضایی اصلی این دسته محسوب می‌شوند. علاوه بر امکان دسترسی به بزرگترین بازار ارز جهان، مجوز مالی صادر شده از جانب ایالات متحده برای بروکرهای فارکس بسیار معتبر است. برای به دست آوردن این مجوزها، لازم است ثابت شود که بروکر 20 میلیون دلار سرمایه در دسترس دارد (بدون احتساب وجوه مشتری). همچنین بروکرهای فارکس در سوئیس تحت یک سیستم نظارت کامل قرار دارند.
دارندگان مجوز از کشور سوئیس قابل اعتماد در نظر گرفته می‌شوند، زیرا آنها بدون قیدوشرط به شرایط قرارداد پایبند بوده و دارای ضمانت نامه‌های قابل قبولی هستند.
دسته B (حوزه قضایی جهانی)
دو کشور استرالیا و بریتانیا نمونه‌ای از چنین گروهی می‌باشند. الزامات مجوز در این کشورها کمتر سختگیرانه است و مجوزهای آنها در بازار فارکس بسیار مورد توجه بوده و باارزش قلمداد می‌گردد. کارگزاران فارکس علاوه بر حضور در انگلستان، برای دریافت این نوع مجوز باید دارای صلاحیت و تجربه کافی نیز باشند.
فرآیند دریافت مجوز بروکر فارکس در استرالیا شامل راه‌اندازی یک بروکر و نشان دادن صلاحیت مالی شرکت برای انجام این تجارت است.
دسته C (حوزه قضایی محبوب)
این دسته شامل حوزه‌های قضایی کشورهایی مانند قبرس، نیوزلند و مالت می‌شود. بروکرهای فارکس برای دریافت مجوز خود باید یک دفتر فیزیکی در داخل این کشورها داشته باشند، اما برخلاف دسته‌های قبلی، بروکرهای دارای مجوزهای C اجباری به گزارش‌دهی به سازمانهای تحت نظارت خود ندارند. ویژگی اصلی شرکت‌های دارای مجوز در این حوزه‌های قضایی آزادی آنها در تعامل و همکاری در بازار اروپا است.
دسته D (حوزه‌های قضایی فراساحلی)
این دسته شامل جزایر ویرجین بریتانیا، وانواتو، جزایر کیمن و بلیز می‌شود. در این حوزه‌های قضایی، شرایط بازار ارز مساعد و نرخ‌های مالیاتی در حد متوسط است و الزامات ارائه اسناد در حداقل ممکن قرار دارد. علاوه بر این مجوزهای فراساحلی فارکس مشمول ارزیابی اولیه نیستند و مجوزها بر اساس ارائه مستندات صادر می‌شوند.
از سوی دیگر برای دریافت مجوز در این دسته، افتتاح حساب بانکی و اتصال سیستم پرداخت به کسب‌وکار الزامی است و گاهی اوقات می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این مناطق ممکن است تحت فشار، مقررات یا محدودیت‌های جدید را با قوانین سخت‌گیرانه‌تری برای دریافت مجوزهای فراساحلی وضع کنند.
رگولاتوری فارکس در ایالات متحده
در ایالات متحده، نهادهایی که وظیفه تنظیم مقررات (رگولاتوری) بازار فارکس را برعهده دارند، شامل کمیسیون معاملات آتی کالاها (CFTC) و انجمن ملی معامله‌گران قراردادهای آتی (NFA) هستند.
CFTC در سال 1974 برای محافظت از سرمایه‌گذاران حقیقی در بازارهای آتی تأسیس شد که در نهایت حوزه کاری آنها برای انجام معاملات فارکس نیز گسترش یافت. هدف نهایی CFTC ایجاد یک شرایط مناسب و عادلانه برای همه معامله‌گران و سرمایه‌گذاران است.
یکی از راه‌هایی که آنها برای رسیدن به این مقصود انجام داده‌اند، انتشار گزارش تعهد معامله‌گران است که به آن گزارش COT نیز می‌گویند. گزارش COT هر هفته جمعه منتشر می‌شود و پوزیشن‌های مختلف معامله‌گران را بر اساس طبقه‌بندی‌هایی از جمله صندوق‌های تجاری پوشش ریسک (commercial hedgers)، سفته بازان بزرگ (large speculators) و سفته بازان کوچک (small speculators) فهرست می‌کند.
این یک گزارش مهم است که توسط بسیاری از معامله‌گران معاملات آتی ارز مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از مزایای اصلی این گزارش این است که یک تصویر شفاف و فوری از پوزیشن‌های خالص معامله‌گران را بر اساس طبقه بندی ارائه می‌دهد.
دومین نهاد نظارتی که وظیفه نظارت بر فعالیت کارگزاران فارکس و معرفی کارگزاران را بر عهده دارد، NFA است. تمام کارگزاران معاملات فارکس در ایالات متحده و همچنین کارگزاران معرف (introducing broker) باید در NFA ثبت نام کند. NFA بیشتر مراحل ثبت نام و صدور مجوز را انجام می‌دهد و اساساً توسعه یافته CFTC است.
قانون دود فرانک (Dodd Frank act) یک قانون مهم است که به قوانین و رویه‌های مربوط به فعالیت‌های تجارت فارکس در ایالات متحده می‌پردازد. این قانون در سال 2010، اندکی پس از بحران مالی تصویب شد. برخی از قوانین و مقررات فارکس که در آن گنجانده شده است، شامل کاهش نسبت اهرم (leverage) مجاز و افزایش سرمایه موردنیاز برای شرکت‌های کارگزاری فارکس است.
با توجه به الزامات دقیق تعیین شده توسط دو نهاد نظارتی و قانون دود فرانک، تنها چند شرکت کارگزاری فارکس توانسته‌اند استانداردهای تعیین شده در قانون را رعایت و حفظ کنند. در زمان نگارش این مقاله، سه کارگزار فارکس تحت نظارت CFTC که مجاز به تجارت در ایالات متحده هستند که شامل TD Ameritrade ، Forex.com و Oanda هستند.
رگولاتوری فارکس در انگلستان
اختیار FCA از قانون خدمات مالی و رفتار بازارها سال 2000 که به آن FSMA نیز می‌گویند، ناشی می‌شود. این قانون، قوانین و دستورالعمل‌های سختگیرانهای را برای مجوز دادن به شرکت‌های خدمات مالی واجد شرایط در حوزه قضایی خود ایجاد کرده است. ازاین‌رو، استانداردهای بالایی در هنگام صدور مجوز برای شرکت‌های کارگزار فارکس وجود دارد.
کارگزاران فارکس تحت نظارت FCA باید حداقل سرمایه موردنیاز را داشته باشند. برای پروانه فروشندگی که به عنوان بازارساز (Market Maker) نیز شناخته می‌شود، حداقل سرمایه موردنیاز 730000 یورو است. نوع دوم مجوز که معمولاً توسط کارگزاران معامله مستقیم یا STP استفاده می‌شود، مجوز واسطه‌ای است و برای این مجوز حداقل سرمایه موردنیاز 125 هزار یورو است.
و در نهایت، یک مجوز کارگزار محدود (restricted broker) وجود دارد که بازاریابی محصولات و خدمات مرتبط با مالی را برای عموم سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند و برای اخذ این امتیاز، یک شرکت باید حداقل سرمایه موردنیاز 50 هزار یورو را تأمین کند.
هنگامی که یک شرکت از FCA مجوز گرفت، آنها باید از دستورالعمل‌های دقیقی پیروی کنند تا از قانون‌مداری اطمینان حاصل کنند که شامل تفکیک وجوه مشتری، استخدام مدیران در سمت‌های کلیدی (مشخص)، بیانیه‌های مناسب افشای ریسک و سیستم تهیه صورت‌های مالی ماهانه و سایر الزامات گزارش‌دهی است.
علاوه بر این، همه کارگزاران تحت کنترل FCA باید در تلاش برای شفافیت باشند و از اقدامات فریبنده‌ای (کلاه برداری) که مغایر با منافع مشتریان آنهاست، جلوگیری کنند. هرگونه تخلفی که توسط FCA مشاهده شود می‌تواند منجر به اقدامات سوء علیه طرف متخلف شود.
همراه با این اقدامات، مقررات FCA همچنین استفاده از اهرم (leverage) بیش از حد در معاملات فارکس و ابزارهای مرتبط را محدود کرده است. این محدودیت‌ها در تلاش برای محافظت از معامله‌گران در مقابل ازدست‌دادن پول به دلیل انتظارات غیرواقعی و ادعاهای اغراق‌آمیز اعمال شده است.
رگولاتوری فارکس در اتحادیه اروپا
مقررات فارکس در اتحادیه اروپا چندپارچه است و بیشتر کشورها تمایل به داشتن نهاد نظارتی محلی خود دارند که وظیفه نظارت بر تجارت مرتبط با فارکس را بر عهده دارد. پیرو این مطلب، قوانینی وجود دارد که استانداردهای خاصی را شامل می‌شود که باید توسط تمام شرکت‌های کارگزار مستقر در اتحادیه اروپا رعایت شود که به اختصار به عنوان دستورالعمل ابزارهای بازارهای مالی یا MIFID شناخته می‌شود.
هدف کلی MIFID ساده‌سازی مقررات شرکت‌های خدمات مالی در کشورهای اروپایی بود. به دنبال بحران مالی سال 2008، قانون دومی تصویب شد که به عنوان MIFID 2 شناخته می‌شود. هدف آن گسترش قوانین نظارتی و الزاماتی بود که طبق قانون قبلی تصویب شده بود.
در اینجا برخی از الزامات ذکر شده در MIFID و MIFID2 به شرح زیر است:
تفکیک وجوه مشتری (Segregation of Client Funds) – کارگزاران باید وجوه مشتریان را از حساب کاربری تجاری خود تفکیک کنند. این بدان معناست که تحت هیچ شرایطی کارگزار نباید از پول مشتری برای تأمین تعهدات مالی شرکت کارگزار یا هر یک از کارمندان خود استفاده کند.
حفظ شفافیت (Maintain Transparency) – کارگزاران ملزم هستند قیمت‌گذاری در بازار را تا حد ممکن منصفانه و کارآمد انجام دهند. این امر شامل استفاده از فرایندها و سیستم‌هایی برای تطبیق سفارش به بهترین شکل در بازار (OTC) می‌باشد. علاوه بر این، کارگزاران باید سفارشات مشتری را تا حد ممکن به روشی سریع و کارآمد، طبق شرایط بازار، انجام دهند.
تقسیم بندی مشتریان (Segmenting Clients) – MIFID دستور می‌دهد که کارگزاران فارکس مشتریان خود را به دو گروه مجزا تقسیم کنند. معامله‌گران آماتور و معامله‌گران حرفه‌ای که هدف از این کار اطمینان از این است که کارگزار فقط مناسب‌ترین محصولات و خدمات مالی را بر اساس سطح تجربه مشتریان به آنها ارائه دهد.
حفاظت از سرمایه سرمایه‌گذاران (Investor Protection) – در صورت ورشکستگی یک کارگزار، از سرمایه‌گذاران حداکثر تا سقف 20 هزار یورو محافظت می‌شود. توجه به این نکته مهم است که این حمایت از سرمایه گذاران فقط در مورد شهروندان حوزه اقتصادی اروپا (EEA) اعمال می‌شود از سوی دیگر برای آن دسته از افرادی که خسارت دیده‌اند، اما شهروند حوزه EEA نیستند، این غرامت تقریباً به 1000 یورو محدود می‌شود.
یکی از محبوب‌ترین مناطق برای کارگزاران فارکس برای ایجاد پایگاه خود در اروپا، قبرس است. این کارگزاران فارکس تحت نظارت مقررات CYSEC قرار می‌گیرند.
در پایین لیستی از کشورهای اتحادیه اروپا به همراه نهاد تنظیم کننده (رگولاتوری) محلی فارکس آنها آورده شده است:
- اتریش – مرجع بازار مالی (Financial Market Authority)
- بلژیک – کمیسیون مالی و بیمه بانکی (Banking Finance and Insurance Commission)
- قبرس – اوراق بهادار و بورس قبرس (CYSEC)
- استونی – سازمان نظارت مالی (Finantsinspektsioon)
- فرانسه – سازمان بازارهای مالی (Autorité des Marchés Financiers)
- آلمان – مرجع نظارت مالی فدرال (Federal Financial Supervisory Authority)
- یونان – کمیسیون بازار سرمایه (Capital Market Commission)
- ایرلند – بانک مرکزی ایرلند (Central Bank of Ireland)
- ایتالیا – Nazionale per le Società e la Borsa
- لتونی – کمیسیون بازار مالی و سرمایه (Financial and Capital Market Commission)
- لیتوانی – کمیسیون اوراق بهادار جمهوری لیتوانی (Securities Commission of the Republic of Lithuania)
- لوکزامبورگ – کمیسیون نظارت بر سرمایه‌گذاری (Commission de Surveillance du Secteur Financier)
- مالت – سازمان خدمات مالی مالت (Malta Financial Services Authority)
- هلند – مرجع بازارهای مالی (Authority for the Financial Markets)
- لهستان – سازمان نظارت مالی لهستان (Polish Financial Supervision Authority)
- پرتغال – کمیسیون بازار اوراق بهادار پرتغال (Portuguese Securities Market Commission)
- اسلوونی – آژانس بازار اوراق بهادار (Securities Market Agency)
- اسپانیا – کمیسیون ملی بازار اوراق بهادار (National Securities Market Commission)
مقررات فارکس در استرالیا
ASIC مسئول تنظیم مقررات هم برای بازار فارکس و هم ASX است که بازار اصلی سهام استرالیا است. (ASIC) در سال 1998 بنیان‌گذاری شد و وظایف و مسئولیت‌های آن طی سال‌های گذشته بسیار افزایش یافته است. در حال حاضر ASIC وظیفه نظارت بر فعالیت‌های ارزی، بازار اوراق بهادار ASX، بازارهای اعتباری و صرافی Chi-X را دارد.
وقتی نوبت به پیشرفت فناوری برای بهبود معاملات مالی می‌رسد، دولت استرالیا و بخش‌های خصوصی این کشور در صف مقدم بوده‌اند. یکی از این پیشرفت‌های فناوری در آنجا با عنوان “بستر پرداخت جدید” (NPP) شناخته می‌شود که اجازه می‌دهد بسیاری از معاملات مالی در لحظه (Real Time) انجام شوند.
یک کارگزار فارکس برای دریافت مجوز توسط ASIC، باید استانداردهای بالایی را داشته باشد. مثلاً حداقل سرمایه مورد نیاز (برای ثبت شرکت)، یک میلیون دلار است. علاوه بر این، کلیه وجوه مشتری باید در حساب‌های تفکیک شده در بانک‌های سطح بالا نگهداری شود.
و مانند بیشتر نهادهای رگولاتوری فارکس، کارگزاران مجاز فارکس نیز باید اطمینان حاصل کنند که استانداردهای بالا رعایت می‌شوند، صورت حساب‌های سالانه را به همراه سایر گزارش‌های موردنیاز را ارائه دهند و همچنین ASIC در زمینه آموزش به معامله‌گران و سرمایه‌گذاران درباره بازارهای مالی کاملاً فعال است.
در سال‌های اخیر، ASIC به دلیل کوتاهی در محافظت از مصرف کنندگان در برابر سو استفاده برخی از مؤسسات مالی، زیر ذره‌بین گروه‌های بزرگ حقوقی قرار گرفته است. از آن زمان ASIC تلاش‌های خود را در زمینه فعالیت‌های نظارتی افزایش داده تا اطمینان حاصل کند که سرمایه‌گذاران و مصرف کنندگان از بالاترین حمایت مصرف کننده تحت قوانین استرالیا برخوردار هستند.
رگولاتوری فارکس در ژاپن
ژاپن به دلیل سنت دیرینه و حسن شهرت به عنوان یک مرکز مالی بزرگ، مقصد محبوب بسیاری از کارگزاران فارکس است. کارگزاران فارکس در ژاپن توسط نهاد خدمات مالی ژاپن (JFSA) تنظیم می‌شوند. JFSA یک نهاد دولتی است که در سال 2000 تأسیس شد و مسئولیت نظارت بر فعالیت بانک‌ها، مؤسسات مالی، شرکت‌های اوراق بهادار، شرکت‌های بیمه و کارگزاران فارکس را برعهده دارد. ضمناً JFSA در برابر وزارت دارایی ژاپن هم پاسخگو است.
عملکرد اصلی JFSA شامل صدور مجوز برای کارگزارهای ارزی و سایر شرکت‌های خدمات مالی است. همچنین هدف آن محافظت از منافع مالی سرمایه‌گذاران و مصرف‌کنندگان است.
آنها فعالانه بر شرکت‌های مورد تایید نظارت می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که قوانین و مقررات تعیین شده رعایت می‌شوند و هر زمان که لازم باشد مجازاتی برای آن دسته از شرکت‌هایی که از دستورالعمل‌های سختگیرانه خارج شده‌اند، اعمال می‌کنند. JFSA همچنین می‌تواند در حل و فصل اختلافات بین مشتری و یک شرکت دارای مجوز نقش فعالی داشته باشد.
رگولاتوری فارکس در کانادا
تنظیم مقررات بازارهای مالی در کانادا در سطح ملی و استانی اتفاق می‌افتد. دو نهاد نظارتی اصلی که بر فعالیت‌های بازار فارکس نظارت می‌کنند شامل اداره اوراق بهادار کانادا (CSA) و سازمان تنظیم مقررات صنعت سرمایه‌گذاری کانادا (IIROC) هستند.
با وجود این دو نهاد نظارتی اصلی در کنار نهادهای نظارتی مختلف استانی، سطح رگولاتوری کارگزاران بسیار بالا است و حتی گاهی اوقات می‌تواند باعث سردرگمی شود و به همین دلیل، تعداد محدودی از کارگزاران فارکس دارای مجوز، در کانادا فعالیت می‌کنند.
به نظر می‌رسد بسیاری از قوانین مربوط به فارکس مشابه قوانین ایالات متحده است. IIROC رگولاتور اصلی کارگزاران فارکس است و به طور معمول نظارت و ممیزی اعضای خود را برای اطمینان از صحت کار آنها انجام می‌دهد.
IIROC همچنین حداکثر اهرم مجاز را که کارگزاران فارکس می‌توانند به مشتریان خرده پای خود ارائه دهند، تعیین می‌کند. در حال حاضر این حداکثر حد اهرم 50 به 1 و در بعضی موارد 45 به 1 است. از نظر ظاهری این محدودیت‌ها بسیار سخاوتمندانه به نظر می‌رسند، با این وجود نسبت به محدودیت‌های پیشنهادی بسیاری از کارگزاران اروپایی و استرالیایی کاملاً کمتر است.
نکته‌ای که شایان ذکر است این است که شهروندان کانادایی از طریق “صندوق حمایت از سرمایه گذاران کانادایی (CIPF) “مورد حمایت قرار می‌گیرند. حداکثر پوشش مجاز CIPF یک میلیون دلار است. اما توجه به این نکته مهم است که از سرمایه‌گذاران تحت شرایط خاصی مانند ورشکستگی کارگزاری یا فعالیت‌های مرتبط با کلاهبرداری محافظت نمی‌شود.
رگولاتوری فارکس در هنگ‌کنگ
یکی از جنبه‌های جالب HKSFC مستقل بودن آن از دولت است. بودجه عملیاتی آن از برخی هزینه‌های عضویت و سایر منابع مرتبط تولید می‌شود. هدف اصلی HFSFC اطمینان از یک بازار کارآمد و منظم است که هم به سرمایه‌گذاران و نهادهای مالی خدمت کند.
این نهاد همچنین مسئول غربالگری و تأیید خدمات مختلف مالی است. HKSFC همچنین دستورالعمل‌هایی را برای شکایات مشتری تنظیم می‌کند و یک شرکت تابعه را به نام Company Investment Compensation Company LTD ایجاد کرده است.
شرکت تابعه مسئول دریافت و اعتبارسنجی شکایات و تلاش برای جبران خسارات ناشی از سوء رفتار، عدم رعایت قانون یا سایر تخلفات مرتبط است.
رگولاتوری فارکس در سنگاپور
جای تعجب نیست که شرکت‌های کارگزاری Forex سنگاپور را به عنوان مقصد ترجیحی برای راه اندازی عملیات تجاری انتخاب می‌کنند چراکه سنگاپور با اقتصاد پویای خود به عنوان بزرگترین مرکز فارکس در منطقه آسیا و اقیانوسیه فعالیت می‌کند.
اداره مالی سنگاپور (MAS) همان بانک مرکزی است که در سنگاپور فعالیت می‌کند. همین نهاد حاکم نیز تنظیم بازار ارز در آن حوزه را اداره می‌کند.
بنابراین، MAS مسئولیت طیف وسیعی از فعالیت‌ها و عملکردها از جمله سیاست‌های پولی، نظارت بانکی و اوراق بهادار و تنظیم مقررات شرکت‌های بیمه را برعهده دارد.
همه کارگزاران فارکس که به دنبال تجارت در سنگاپور هستند، لازم است در MAS ثبت شوند و مجوز بگیرند. مأموریت MAS ارتقا صنعت مالی ساختاریافته و اقتصاد پایداری است که از بالاترین استانداردهای اخلاقی پیروی می‌کند.
خلاصه
در این مقاله، ما به مهمترین نهادهای رگولاتوری که در نظارت بر فعالیت‌های فارکس مشارکت دارند، نگاهی انداختیم. همانطور که گفته شد، هیچ مرکز مبادله متمرکزی برای فارکس وجود ندارد که بتواند همه یا حتی بیشترین حجم معاملات فارکس را کنترل کند. بنابراین، هر منطقه نهادهای نظارتی خاص خود را دارد که مسئولیت رسیدگی به فعالیت‌های نظارتی و حفظ کارایی و روند منصفانه جریان سفارش را به عهده دارد.
علاوه بر این، حمایت از سرمایه‌گذار و مصرف‌کننده یکی از وظایف اصلی هر نهاد نظارتی مالی است. همچنین دیدیم که برخی از کشورها مانند ایالات متحده، کانادا و انگلستان قوانین سخت‌گیرانه‌تری در مورد شرایط صدور مجوز و نگهداری کارگزاران فارکس نسبت به سایر مناطق دارند.
و اگرچه به نظر می‌رسد برخی از نهادهای نظارتی فارکس عملکرد بهتری نسبت به بقیه دارند، اما نکته مهم در این بازار آن است که تا آنجا که ممکن است از خود و سرمایه خود محافظت کنید. یکی از بهترین راه‌ها برای این کار این است که مطمئن شوید فقط با یکی از کارگزاران مجاز و رگوله شده فارکس در حوزه قضایی خود کار می‌کنید.
سوالات متداول
مجوز فعالیت در بازار فارکس چیست و چرا برای فعالیت بروکرهای فارکس ضروری است؟
در بازار بین‌المللی ارز، هزاران شرکت‌کننده در حال معامله و مبادله ارزهای مختلف هستند و بروکرهای فارکس یکی از شرکت‌کنندگان این بازار به شمار می‌روند. این نهادهای مالی به عنوان واسطه بین معامله‌گران خصوصی و سرمایه‌گذاران و بازار بین‌بانکی عمل می‌کنند تا به معامله‌گران توانایی معامله کردن در بازار فارکس را ارائه دهند. بروکر باید مجوز فعالیت در بازار فارکس را دریافت کند تا از درگیر شدن با سازمانهای نظارتی و یا از دست دادن مشتریان خود جلوگیری کند. معامله‌گران از بروکرهای فاقد مجوز فارکس اجتناب می‌کنند، زیرا فعالیت‌های آنها غیرقانونی و غیرقابل اعتماد تلقی می‌شود.
نظارت در بازار فارکس به چه معناست؟
مقررات موجود در بازار فارکس، ساختار و سیستمی از قوانین مالی است که در چارچوب آن شرکت‌کنندگان در این بازار می‌توانند فعالیت و تجارت کنند. این مقررات و مفاد آن برای اطمینان از اینکه بروکرهای فارکس با مشتریان خود در چارچوب قوانین رفتار می‌کنند وضع شده تا معاملات، وجوه معامله‌گران و همچنین تجربه کلی معاملات آنها تا درجه‌ای که ممکن و قابل مدیریت است، ایمن و مناسب باشد.
وسعت بازار فارکس و متمرکز نبودن آن (هیچ مرجع نظارتی متمرکزی در بازار فارکس وجود ندارد)، در واقع از ویژگی‌های مهمی محسوب می‌شوند که این بازار را از بقیه بازارها جدا می‌کند. اما باید به این نکته نیز توجه داشت که به همین دلیل است که این بازار فاقد یک نهاد بین‌المللی منسجم به منظور نظارت بر آن از همه جنبه‌ها است.
برای جبران این شکاف در بازار، برخی کشورها سازمانهای نظارتی خود مانند CySEC در قبرس ASIC در استرالیا و FCA در بریتانیا را برای نظارت بر بازارهای مالی و شرکت‌کنندگان آن ایجاد کرده‌اند. این نهادهای نظارتی دولتی در کنار یکدیگر برای ایجاد یک سیستم نظارتی واحد در سطح بین‌المللی کار می‌کنند.
نظارت در بازار فارکس متمرکز بر محافظت از منافع مشتریان است. بنابراین، اگر بروکرهای فارکس تحت نظارت قوانین را به درستی اجرا نکنند با مجازات‌ها، تحریم‌ها یا در موارد شدید لغو مجوزهای خود توسط سازمانهای نظارتی آن مناطق مواجه خواهند شد.
چرا قانون گذاری در فارکس مهم است؟
قبل از ورود به بازار فارکس، باید بروکر خود را از همه جهات بررسی و با دقت انتخاب کنید. شما نمی‌توانید اهمیت معامله‌کردن با یک بروکر فارکس تحت نظارت را نادیده بگیرید، چراکه این کار ایمنی فعالیت‌های معاملاتی و همچنین سرمایه‌گذاری‌های شما را تضمین می‌کند.
تضمین رفتار منصفانه و اخلاقی
همانطور که تمایل برای انجام معاملات سفته‌بازی در بازار خرد فارکس رشد می‌کند، تعداد بیشتری از عموم مردم که مشتاق موفقیت در دنیای معامله‌گری هستند، جذب آن می‌شوند. این افراد برای بروکرهای فریبکار فارکس مانند معادن طلا هستند که قصد دارند از آنها سوء‌استفاده کنند. بروکرهای فارکس (بازار سازها) که نقدینگی را برای معامله‌گران خرد فراهم می‌کنند، در طرف مقابل معاملات مشتریان خود قرار می‌گیرند.
مقررات بازار فارکس تضمین می‌کند که این بروکرها شرایط معاملاتی مشتریان خود را دستکاری نمی‌کنند و یا عمداً بازار را علیه آنها تغییر نمی‌دهند. این دسته از مقررات برای اطمینان از این موضوع است که طرف‌های فعال در معاملات فارکس تحت دستورالعمل‌ها و قوانین سختگیرانهای عمل کنند تا ساختار معاملاتی منصفانه و اخلاقی در بازار حفظ شود.
مصونیت از کلاهبرداریهای مالی
در بازاری که گردش مالی روزانه آن میلیاردها دلار است، باید مراقب انواع پیشنهادهایی باشید که ممکن است جذاب به نظر برسند، اما هدف آنها فقط این است که شما را به داخل بازار کشانده و سرمایه موجود را به سرقت ببرند. به عنوان یک معامله‌گر باید از بروکرهای غیرمسئول که در مواردی مانند کلاهبرداری، هزینه‌های اضافی معاملاتی، هزینه‌های پنهان و قرار دادن شما در معرض ریسک بالا از طریق پیشنهاد اهرم‌های معاملاتی بالا و غیره فعالیت می‌کنند، به هر قیمتی اجتناب کنید. این بروکرها غیر مجاز، غیرقانونی و فاقد مجوز مناسب هستند.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی، معامله‌گران می‌توانند با استفاده از وسایل الکترونیکی به معاملات آنلاین بپردازند و به روشی بسیار سریعتر و آسان‌تر نسبت به گذشته به بازار دسترسی پیدا کنند. اما این موضوع از طرف دیگر می‌تواند مشکل‌ساز باشد، زیرا در شبکه جهانی اینترنت شخصی که ابزاری برای راه‌اندازی یک وبسایت داشته باشد، می‌تواند خود را به عنوان یک بروکر قانونی معرفی کرده که در این حالت اگر شما به اندازه کافی هشیار نباشید و آنها را شناسایی نکنید، پول شما را می‌گیرد و بدون باقی‌گذاشتن ردپایی ناپدید می‌شود.
مقررات فارکس از سرمایه‌گذاران در برابر کلاهبرداریهای مالی این چنینی محافظت کرده و تضمین می‌کند که تنها اشخاص واجد شرایط می‌توانند در بازار فارکس فعالیت داشته باشند. همچنین از آنجاییکه بروکرهای فارکس تحت نظارت به صورت دوره‌ای تحت بررسی‌هایی از نظر پرداخت بدهی شرکت، سابقه و کیفیت کارمندان قرار می‌گیرند، بنابراین هیچ فعالیت غیرقانونی قابل تحمل نخواهد بود و مشتریان می‌توانند از امنیت حفظ سرمایه خود اطمینان حاصل کنند.
حفاظت از سرمایه مشتری
بروکرهای فارکس تحت نظارت، بسته به قوانین سازمانهای نظارتی متعهد به محافظت از وجوه مشتریان خود تا مقدار مشخصی هستند. به عنوان مثال بروکرهای فارکس ثبت شده در CySEC، همچنین عضو صندوقی با نام صندوق جبران خسارت سرمایه‌گذاران CySEC (IFC) نیز هستند که این سازمان از اعضای خود یعنی اعضای ICF می‌خواهد تا در صورت به مشکل خوردن شرکت و آسیب‌دیدن سرمایه مشتریان، تا سقف 20 هزار یورو به مشتریان خود بازپرداخت داشته باشند. بدین ترتیب اگر شکایت مشتریان از شرکت مورد نظر مشروع باشد، خسارت آنها جبران خواهد شد.
نمونه‌ای دیگر می‌تواند بروکرهای فارکس تحت نظارت FCA باشند که عضوی از طرح جبران خسارت مالی (FSCS) هستند. این بروکرها موظف هستند در صورت عدم ارائه حفاظت از سرمایه‌ای که وعده داده بودند، مبالغی را به مشتریان خود بازپرداخت کنند. مبلغ بازپرداخت توسط اعضای FSCS به 85 هزار پوند (و تا 170 هزار پوند برای حساب‌های مشترک) می‌رسد. در صورتی که مشتریانی که معامله با این بروکرها را انتخاب کرده‌اند، در اثر سهل‌انگاری بروکر یا عدم صلاحیت آنها متحمل ضرر مالی بشوند، می‌توانند از طریق مجاری مناسب شکایت خود را مطرح کرده و خسارت خود را جبران کنند.
حساب‌های مالی امن‌تر
همانطور که قبلا ذکر شد، بروکرهای فارکس تحت نظارت باید دارایی‌های مالی خود را از دارایی‌های سرمایه‌گذاران جدا نگه دارند. با این حال، در مورد بروکرهای فارکس غیرقانونی اینگونه نیست، زیرا آنها هیچ تعهدی برای محافظت از وجوه شما ندارند و می‌توانند پول شما را بدون متحمل شدن هیچ عواقبی به یغما ببرند.
بروکرهای فارکس چگونه از طریق سازمان نظارتی برای مجوز کارگزاری فارکس تحت نظارت قرار می‌گیرند؟
نمونه‌هایی از قوانینی که بروکرهای فارکس باید از آنها پیروی کنند، به شرح زیر است:
حساب‌های مالی تفکیک شده
بروکرها تحت نظارت باید وجوه سرمایه‌گذاران خود را در حساب‌های جداگانه و کاملا منفک از دارایی‌های مالی خود نگه دارند. این سیاست برای اطمینان از این که آنها تحت هیچ شرایطی از پول سرمایه‌گذاران خود سوء‌استفاده نمی‌کنند، تنظیم شده است. همچنین در صورت ورشکستگی شرکت بروکر، طلبکاران بروکر مجاز به دسترسی به وجوه سرمایه‌گذاران برای تسویه بدهی خود نیستند.
هشدار اولیه
مقررات بازار فارکس ایجاب می‌کند که بروکرها ثبت شده باید از قبل به مشتریان خود در مورد سطح بالای ریسک مرتبط با معاملات فارکس هشدار دهند. به این ترتیب مشتریان هوشیار خواهند بود و به خوبی می‌دانند که با انجام فعالیت‌های معامله‌گری در بازاری با این حد از نوسان و ریسک، همیشه احتمال از دست دادن سرمایه‌های آنها وجود دارد.
پرداخت بدهی و سرمایه مورد نیاز
یکی از مهمترین ویژگی‌هایی که برای هر بروکر تحت نظارت ضروری است، توانایی آنها برای داشتن سرمایه کافی برای تسویه بدهی‌های خود بدون استفاده از وجوه مشتریان است.
ارزیابی و بررسی‌های منظم
بعد از دریافت مجوز، بروکرهای فارکس باید گزارش‌های دوره‌ای را از کل عملیات خود به مقامات مربوطه ارائه کنند تا مطابقت عملکرد خود با مقررات سازمانهای نظارتی را به اثبات برسانند و علاوه بر آن، باید به طور منظم مورد حسابرسی و بررسی قرار بگیرند تا نسبت کفایت سرمایه آنها تأیید بشود.
محدودیت‌های استفاده از اهرم معاملاتی
معاملات در بازار فارکس به دلیل وجود میزان اهرم بالا در مقایسه با سایر بازارهای مالی محبوب‌تر هستند. با این حال، یک حد مشخص وجود دارد که بروکرهای فارکس تحت نظر و ثبت شده می‌توانند اهرم را به مشتریان خود ارائه دهند. مقدار اهرم در معاملات فارکس انعطاف‌پذیر است و می‌تواند بین 50 تا 500 برابر سرمایه اولیه پیشنهاد بشود و در برخی مواقع بسته به قوانین سازمانهای نظارتی می‌تواند حتی بالاتر هم برود.
بهترین رگوله های فارکس کدام هستند؟
موارد زیادی را می‌توان به عنوان سازمان نظارتی باری مجوز کارگزاری فارکس معرفی کرد که در ادامه به مهمترین آنها می‌پردازیم.
FSC – کمیسیون خدمات مالی
این سازمان تنظیم‌کننده مقررات، عملیات مالی در بروکرهای ثبت شده را کنترل می‌کند و مشوق رشد، اثربخشی و شفافیت موسسات مالی است. FSC در حال ایجاد خط‌مشی‌ها و دستورالعمل‌هایی برای بهبود شفافیت مؤسسات مالی و در عین حال بررسی زمینه‌های رشد بالقوه برای صنعت خدمات مالی است. شرکت‌هایی که به استانداردهای ایمنی مالی، امنیت و شفافیت پایبند باشند، واجد شرایط دریافت مجوز از FSC هستند. مسئولیت اصلی این سازمان جلوگیری از تقلب مالی در خدمات بروکرها و سوء‌استفاده در صنعت سرمایه‌گذاری است.
NFA – انجمن ملی آینده
این انجمن یک سازمان ناظر مالی مستقل است که ماموریت آن حمایت از بازارهای آتی و بازار کالای ایالات متحده در برابر سورفتار موسسات مالی است. هر مؤسسه مالی که خدمات مبادله و معاملات آتی را در ایالات متحده ارائه می‌دهد، باید عضو این انجمن باشد. NFA به دنبال تضمین حق و حقوق و دادن فرصت‌های برابر برای همه فعالان بازار و همچنین حمایت از سرمایه‌گذاران است. بسته به میزان آسیب ناشی از اقدامات موسسات مالی، سازمان نظارتی این اختیار را دارد که برای افرادی که مقررات تجاری را نقض می‌کنند، مجازات و تحریم‌هایی را اعمال کند.
FSA – اداره خدمات مالی
بیش از 70 هزار موسسه مالی توسط اداره خدمات مالی تحت نظارت هستند که همه آنها باید استانداردهای مدیریت ریسک را به منظور کاهش خطر آسیب رساندن به صنعت مالی و سرمایه‌گذاران رعایت کنند. این انجمن در بریتانیا، به عنوان یک سازمان نظارتی مرکزی برای صنعت خدمات مالی محسوب می‌شود. به طور کلی، این سازمان نظارتی مسئول حمایت از مصرف‌کنندگان خدمات مالی، تضمین کننده ثبات صنعت مالی و همچنین حفظ سطح سالم رقابت در بین ارائه‌دهندگان خدمات است. با وجود گزارش عملکرد به خزانه‌داری بریتانیا، FSA یک سازمان مستقل است و بودجه دولتی دریافت نمی‌کند.
CySEC – کمیسیون بورس و اوراق بهادار قبرس
یکی از مهمترین و قابل‌توجه‌ترین سازمانهای نظارتی برای بروکرهای فارکس و مراکز معاملاتی که خدمات مرتبط با این صنعت را در بازارهای مالی جهانی ارائه می‌دهد، CySEC است. این سازمان نظارتی دولتی در کشور قبرس قرار دارد. CySEC مجوزهایی را برای فعالیت در بازارهای مالی اروپا اعطا می‌کند و عملیات بروکرها و سرمایه‌گذاران را نظارت می‌کند. به عنوان یک عضو اتحادیه اروپا، کشور قبرس تمام اختیارات تنظیم مقررات فارکس در اروپا به همراه بررسی شرایط اقتصادی مطلوب برای بروکرها را به CySEC اعطا می‌کند. دریافت مجوز از این سازمان نظارتی و ثبت‌نام در قبرس جزو گزینه‌های محبوب برای بروکرهای فارکس است.
DFSA – اداره خدمات مالی دبی
فعالیت DFSA تحت دستورالعمل‌های سختگیرانهای است. اخذ مجوز در دبی و انجام تجارت در این منطقه همواره چالش‌برانگیز بوده است، به همین دلیل این سازمان ناظر تمایل دارد که از بروز هر گونه اشتباهی جلوگیری کند، بنابراین برای همه متقاضیان الزامی است که دستورالعمل‌های این سازمان را به درستی اجرا کنند.
سازمان تنظیم مقررات دبی دارای اهرم اعمال قدرت واقعی بر شرکت‌هایی است که در بخش مالی این منطقه فعالیت می‌کنند. همچنین لازم به توضیح است که DFSA بر فعالیت شرکت‌ها نظارت کرده و به پروژه‌های جوان و در مرحله راه‌اندازی کمک می‌کند. با وجود این اختیارات گسترده و دسترسی به ابزارهای نظارتی مؤثر، DFSA یک سازمان نظارتی بسیار مورد توجه و جزو بهترین انتخاب‌های بروکرهای فارکس به شمار می‌رود.
2 Responses
چرا بروکری که کلاهبرداری میکنه وجرمشم مشخص شده بازم داره ادامه میده وکلی از من کلاهبرداری کرده
کدوم بروکر؟